ดอกแก้ว
ชื่อวิทยาศาสตร์Murraya paniculata (L.) Jack
ชื่อสามัญOrange Jasmine, China Box, Andaman Satinwood, Cosmetic Bark Tree
ชื่ออื่นแก้วขาว, แก้วลาย, แก้วขี้ไก่, แก้วพริก, ตะไหลแก้ว
วงศ์RUTACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์:ไม้พุ่มหรือไม้ต้นขนาดเล็ก ไม่ผลัดใบ สูง 5-10 ม. ลำต้น คดงอและบิด สีขาวปนเทา เปลือกแตกเป็นร่องตามยาวและมักบิดเวียน
ใบ ใบเรียงเวียนสลับ ใบประกอบแบบขนนกชั้นเดียวปลายคี่ มีใบย่อย 3-9 ใบ ใบรูปไข่หรือรูปรีหรือรูปข้าวหลามตัดเบี้ยว ยาว 1-2 ซม. กว้าง 2-5 ซม. โคนใบมน ปลายใบแหลม ขอบใบเรียบหรือเป็นคลื่นเล็กน้อย แผ่นใบสีเขียวเข้มเป็นมัน ที่ใบมีต่อมน้ำมัน
ดอกดอกช่อ ออกเ็ป็นช่อสั้นๆ ตามซอกใบที่ปลายกิ่ง ช่อละ 2-3 ดอก ก้านดอกยาว 0.5-1.0 ซม. กลีบเลี้ยงสีเขียวขนาดเล็ก มี 5 แฉก ติดอยู่ทนจนถึงเป็นผล กลีบดอกสีขาว 5 กลีบ กว้าง 0.5 ซม. ยาว 10-15 ซม. รูปรีหรือขอบขนาน ปลายกลีบมนหรือเรียวแหลม บานเวลากลางคืน กลิ่นหอม เกสรเพศผู้มี 10 อัน สั้น 5 อัน ยาว 5 อัน เรียงสลับกันเป็นวง ดอกบานเต็มที่กว้างประมาณ 2-3 ซม. ขณะที่บานเต็มที่กลีบดอกม้วนออกและร่วงง่าย
ผลผลรูปรี ยาวประมาณ 1 ซม. เมื่อแก่เปลือกมีสีส้มปนแดง ภายในมีเมล็ด 1-2 เมล็ด

แหล่งข้อมูล :  http://bit.ly/36VwC4w